Dinsdag 6 juni 1944
Ik rijd om half negen naar ’t kantoor, ben er nog maar goed en wel of ’t is luchtalarm. Dat duurt maar twintig minuten en het is weer veilig en wij gaan weer door met werken. Om negenuur komt de trein binnen van Breda en Tilburg. Deze menschen vertelden, dat er luchttroepen geland waren in Noord Frankrijk op vier plaatsen. Wij geloofden het niet omdat er al zoo dikwijls sprake is geweest van ’n invasie. Juffrouw Veldkamp belde het Dagblad op, om zekerheid te verkrijgen. Daar vertelden ze dat het waar was. Ja redeneerden we toen, het kan ook Duitsche propaganda zijn om de patriotten uit hun schuilkelder te lokken, en zoo werd er van alles verondersteld. Zoo rond ’n uur of elf werd er door ’n paar menschen opgebeld en toen hadden we zekerheid dat de invasie in West-Europa begonnen was. Het enthousiasme steeg ten top, er werd van allerlei geredeneerd, gewerkt al niet veel. Eindelijk was wat wij al zoo lang verwachtte werkelijkheid geworden. Onze bevrijding komt hiermede ook ’n stuk dichterbij. 4000 groote vaartuigen en duizenden kleine vaartuigen zijn ingezet om troepen en materiaal aan land te zetten. 31000 man vliegerpersoneel nam aan de operaties deel, 133.000 man marinepersoneel.
Er is massaal gebruik gemaakt van landingstroepen. Koning George van Engeland hield ’n rede. Dagorder van Generaal Eisenhouwer, ieder lid van de landingsvloot heeft er een gehad. Churchill legt verklaringen af in het Lagerhuis. De operaties verloopen volgens plan. Mr. Gerbrandy spreekt tot het Nederlandse volk, hoofd koel houden geen gewelddadig verzet, maar wel passief verzet moet geboden worden. We moeten zorgen dat we een geheel vormen, dat is nu harder noodig dan ooit. Van nu af aan ben ik van plan om hier ten lande en voornamelijk de toestand in de omgeving bij te houden, daar er van de militaire situatie tot genoeg kronieken bijgehouden worden. De voornaamste dingen nam ik er zoo nu en dan tussendoor. Deze dag zal ’n voorname dag in de geschiedenis blijven, de aanvang van de bevrijding van Europa. Leve Nederland, leve de Koningin, lang leven de geallieerden. Eerste invasiedag verloopt hier rustig.
Woensdag 7 juni 1944
Op alle gezichten kan men lezen dat de menschen tevreden zijn over het gepresteerde. De spanning waar we al jaren in leefden is min of meer gebroken. Ook al zijn de legers hier nog niet geland, toch wachten de meesten van ons de komende dingen met vertrouwen af. Velen die vorige week nog zeiden, er komt geen invasie, of gelooven jullie d’r aan, die zijn er nu het hardst op gebeten om zeker maar het laatste nieuws te hooren. Het communiqué luidt: “De operaties verloopen volgens plan”. Ja ze zijn ook nog maar pas aan land. Er worden nu ook meer en meer bijzonderheden bekend hoe alles zich toegedragen heeft, daar zal ik nu hier niet dieper op in gaan.
Terug naar Persoonlijke verhalen