Postbode Arnoldus W. Aarts (in de volksmond Nolleke Aarts) uit Gilze was van 1923 tot 1924 de eerste arbeider in de gemeenteraad van Gilze en Rijen. Hij was daarmee ook het eerste raadslid dat de RK Werkliedenvereniging Gilze in de raad vertegenwoordigde, die in 1917 was opgericht. Van 1946 tot 1949 was hij opnieuw raadslid. Hij vertegenwoordigde toen, samen met twee andere raadsleden, Lijst 5 – de werknemerslijst van Gilze, die 1043 stemmen binnenhaalde.
Nol Aarts was de zoon van Cornelis Antonius Aarts, de oprichter van de RK Werkliedenbond in Gilze. Zelf werd Nol in 1928 voorzitter van deze Gilzer bond en lid van het hoofdbestuur van de Bredase Diocesane Werkliedenbond. Maar in 1932 moest hij zijn voorzitterschap noodgedwongen opgeven, omdat hij door Burgemeesters Sweens onder druk werd gezet. 
Dat had te maken met de Coöperatie die de arbeiders in Gilze, gesteund door de bond, hadden opgericht. Veertig gezinnen hadden zich meteen al aangesloten. De Coöperatie kocht een huis aan de Oranjestraat en verbouwde dat tot een winkel met kruidenierswaren en andere artikelen. Ook betrokken ze gezamenlijk brood uit Dongen, dat de gezinnen dagelijks thuisbezorgd kregen. Een goed initiatief, maar intussen was het ‘vechten’ tegen alles en iedereen. De bakker en de overige middenstand waren tegen, en ook de fabrikanten en de eigen geestelijk adviseur, kapelaan Koopmans. Er verschenen ingezonden stukken in het weekblad. Zelfs de toenmalige burgemeester Sweens probeerde de Coöperatie tegen te houden. Het verhaal wil dat hij Nol Aarts bij zich riep en zei: “Als ge ermee doorgaat zal ik ervoor zorgen dat ge over veertien dagen wordt overgeplaatst”. Nol werkte bij de posterijen en dus in overheidsdienst. Hij had een eigen huis en een groot gezin….. Zijn vrouw zat in zak en as. Het resultaat was dat Nol voor het voorzitterschap van de Werknemersbond bedankte.
Maar de arbeiders wonnen, mede dankzij een actie van burgemeester Sweens. Die liet op de pui aan de kerk de mededeling ophangen dat al degenen die aan de Coöperatie meewerkten, uitgesloten werden van de goedkope werklozenverstrekkingen. Daarmee handelde hij in strijd met een regeringsmaatregel en dat haalde alle kranten…. Het briefje werd onmiddellijk verwijderd en de burgemeester deed niet meer mee in de discussie.
